Wśród wielu dolegliwości zdrowotnych, na które możemy zapaść, niektóre należą do znacznie bardziej widocznych i rozpoznawalnych niż pozostałe. Albowiem istnieją takie, które ukrywają się pod powierzchnią skóry, będąc cichym, ale bardzo niebezpiecznym wrogiem naszego zdrowia. Do takich przypadków zaliczamy ropień tkanek miękkich ICD-10.
Mimo że tego rodzaju stany zapalne mogą wydawać się na pierwszy rzut oka niegroźne, to ich ignorowanie i brak leczenia nie są dobre dla organizmu. A często prowadzą do poważnych komplikacji.
W tym artykule omawiamy bliżej ropien tkanek miękkich. Opisujemy jego przyczyny, objawy i metody leczenia. Podajemy konkretne przykłady takiego zapalenia, jak ropień pod pachą, na twarzy, na nodze czy wreszcie ropień odbytu.
Odpowiadamy również na bardzo ważne pytanie – kiedy pojawi się na naszym ciele ropień skóry, to w którym momencie należy zgłosić się do chirurga?
Co to jest ropień tkanek miękkich ICD-10?
Określany również jako ropień tkanki podskórnej stanowi stan zapalny, który rozwija się w głębszych warstwach skóry. Jako przyczynę jego powstania uznaje się infekcję bakteryjną. Infekcja prowadzi do gromadzenia się ropy w tkance podskórnej. Tworzy się wówczas bolesny guzek lub naciek w obrębie skóry. Bakterie, które najczęściej odpowiadają za rozwój ropni, to gronkowce. Zwłaszcza tzw. gronkowce złociste (Staphylococcusaureus).
Oznaczenie ICD-10 przy nazwie choroby pochodzi od angielskich słów International „Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems”, co oznacza w przełożeniu na język polski „Międzynarodową Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych”.
Przyczyny powstawania ropni tkanki podskórnej
Istnieje kilka czynników, które mają wpływ na to, że tworzy się ropień tkanek miękkich ICD-10:
Uszkodzenia skóry
Nawet drobne skaleczenia, rany czy ukąszenia owadów stanowią drogę dla bakterii, które w ten sposób dostają się organizmu. Co prowadzi do infekcji.
Obniżona odporność organizmu
Osoby, które mają w danym okresie znacząco osłabiony układ odpornościowy (np. w wyniku chorób przewlekłych, leczenia immunosupresyjnego lub niedożywienia), są bardziej narażone na infekcje skórne.
Brak higieny osobistej
Brak regularnego mycia skóry, zwłaszcza w miejscach podatnych na pocenie się, sprzyja namnażaniu się bakterii i powstawaniu infekcji.
Cukrzyca
Osoby cierpiące na cukrzycę są bardziej narażone na infekcje skórne ze względu na zmniejszoną zdolność organizmu do zwalczania infekcji.
Ropień tkanek miękkich – objawy
Ropnie tkanki podskórnej mogą objawiać się w różnym sposób. Istnieją jednak pewne typowe symptomy, na które warto zwrócić uwagę. Należą do nich między innymi:
- Z reguły zapalenie skóry zaczyna się od powstania bolesnego, zaczerwienionego guzka lub nacieku pod skórą.
- Obszar wokół ropnia będzie wykazywał obrzęk i zaczerwienienie. Może być spuchnięty, ciepły i zaczerwieniony.
- W przypadku zaawansowanego stanu zapalnego w danym miejscu pojawiają się ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, dreszcze czy uczucie osłabienia i złego samopoczucia.
- Jeśli ropień pęknie, zwykle wydobywa się z niego wydzielina typu ropa lub krew.
Metody leczenia ropni tkanki podskórnej
Do leczenia ropnia tkanki miękkiej najczęściej potrzebny jest wykwalifikowany lekarz chirurg. W zależności od tego, w jakim stopniu zaawansowania znajduje się infekcja, lekarz może zalecić jedną z wymienionych niżej metod.
- Kiedy ciągle jeszcze mamy do czynienia z małymi, znajdującymi się na początkowym etapie rozwoju zakażeniami, lekarz zwykle zleca antybiotykoterapię. Wówczas, żeby zwalczyć infekcję, pacjent po prostu zażywa doustne antybiotyki.
- Drenaż należy do najczęściej stosowanych metod, ponieważ zwykle sprawdza się jako najbardziej skuteczna metoda leczenia ropni. W przypadku kiedy ropień jest już duży lub nie reaguje na antybiotyki, konieczne może okazać się jego nacięcie. Dzięki temu umożliwiamy odpływ ropy i przyspieszamy gojenie. W takiej sytuacji lekarz chirurg znieczula miejscowo pacjenta. Następnie wykonuje nacięcie jamy ropnia, wydobywa jego treść, potem płucze ranę i pozostawia ją do gojenia „na otwarto”. Umożliwia dzięki temu stały wypływ wydzieliny z guza na zewnątrz. Niezbędne pozostaje odpowiednie założenie opatrunków i ich stała zmiana. Dzięki temu zapobiegamy infekcjom wtórnym i pozwalamy na prawidłowe gojenie rany.
- W niektórych przypadkach warto zastosować leczenie miejscowe w postaci maści antybakteryjnych lub opatrunków z antybiotykami.
- W przypadku powikłań, takich jak powstawanie ropni głębokich lub rozprzestrzenienie się infekcji, konieczne mogą okazać się zabiegi chirurgiczne. Wówczas podczas zabiegu wykonywanego przez chirurga, usuwa on zainfekowaną tkankę.
Najczęstsze miejsca na ciele, na których pojawiają się ropnie i metody ich leczenia
Ropień tkanki miękkiej może pojawić się praktycznie w każdej części ciała. Istnieją jednak pewne obszary organizmu, na które prawdopodobieństwo jego wystąpienia jest znacznie większe. Poniżej wymieniamy te najbardziej podatne na ich wystąpienie.
Ropnie pod pachą i w okolicach pach
Ropień pod pachą i w okolicach pach należy do szczególnie bolesnych i uciążliwych. Skóra w tym obszarze jest cieńsza i bardziej podatna na otarcia oraz urazy. Podczas leczenie ropni skóry w tych miejscach należy zwrócić szczególną uwagę na higienę osobistą oraz unikać podrażnień skóry.
Ropień na twarzy
Ropień na twarzy należy do szczególnie trudnych przypadków infekcji ze względu na jego widoczność i wpływ na wygląd zewnętrzny. Kiedy leczymy ropień na twarzy, to szczególnie ważne pozostaje zapobieganie powikłaniom, takim jak blizny lub zakażenia narządów wewnętrznych.
Ropień na nodze (np. na udach lub łydkach)
Ropień na nodze powstaje w wyniku urazów, ukąszeń owadów lub infekcji skórnych. Ze względu na częste pojawianie obrażeń w tych obszarach, ważne pozostaje szybkie rozpoznanie i leczenie ropnia na nodze, żeby uniknąć powikłań, takich jak zakrzepy żylne.
Ropień odbytu
Jako szczególny rodzaj omawianej infekcji należy wymienić ropień odbytu, znany także jako ropień okołoodbytniczy. Tego rodzaju zapalenie stanowi bolesne skupisko ropy, które powstaje w tkankach wokół odbytu. Nietrudno się domyślić, że infekcja w tym miejscu należy do bardzo nieprzyjemnych. Z pewnością wymaga odpowiedniego leczenia medycznego.
Ropień okołoodbytniczy najczęściej powstaje na skutek infekcji w małych gruczołach znajdujących się w okolicach odbytu. Infekcja rozwija się ze względu na zablokowanie wyjścia tych gruczołów, co zatrzymuje wydzielinę i powoduje rozwój bakterii. Jednak wśród innych przyczyn możemy wymienić między innymi takie jak choroby zapalne jelit (np. choroba Crohna bądź wrzodziejące zapalenie jelita grubego), przewlekłe zaparcia (mogą prowadzić do uszkodzenia tkanki) czy obecność ciał obcych lub uraz okolic odbytu.
Wśród typowych objawów ropnia okołoodbytniczego możemy wyróżnić następujące:
- Silny ból w okolicach odbytu, który nasila się podczas siedzenia bądź wydalania.
- Widoczne zaczerwienienie i obrzęk w okolicy odbytu.
- Gorączka i ogólne złe samopoczucie.
- Możliwość wyczuwalnego guzka lub obrzmienia w tej okolicy.
- W niektórych przypadkach wyciek ropy lub krwi z ropnia.
Diagnostyka ropnia odbytu zazwyczaj obejmuje bezpośrednie badanie przez lekarza. W przypadku poważniejszych przypadków chirurg może również zlecić badania obrazowe, takie jak ultrasonografia czy rezonans magnetyczny, aby lepiej ocenić rozmiar i lokalizację ropnia.
Żeby wyleczyć ropień odbytu najczęściej potrzebna jest interwencja chirurgiczna, która polega na nacięciu i drenażu ropnia. Przy nawracającym zapaleniu, może okazać się konieczne dalsze leczenie chirurgiczne, często także zastosowanie terapii antybiotykami.
W którym momencie infekcji należy zgłosić się do chirurga?
Zgłoś się do lekarza wtedy, kiedy:
- Objawy zapalenia skóry nasilają się lub utrzymują przez dłuższy czas.
- Ropień skóry jest duży lub bardzo bolesny.
- Pojawiają się objawy ogólne, takie jak gorączka czy dreszcze.
- Ropień nie reaguje na leczenie domowe, takie jak ciepłe okłady czy leki dostępne bez recepty.
Ropień skóry to bolesne i uciążliwe schorzenie. Nie odkładaj konsultacji z lekarzem!
Podsumowując, ropień tkanki miękkiej należy do nie tylko bolesnych i uciążliwych infekcji, ale także stanowi zakażenie potencjalnie bardzo groźne dla zdrowia.
Dlatego tak ważne jest zwracanie uwagę na wszelkie niepokojące zmiany na skórze. Nie bagatelizuj objawów infekcji. Bez względu na to, w którym miejscu na ciele pojawi się ropień, skonsultuj się z lekarzem, żeby ustalić najlepszy plan leczenia.
Ignorowanie ropnia skóry bądź próba jego samodzielnego leczenia może doprowadzić do poważnych powikłań. Dlatego nie lekceważ zakażenia. Zapisz się na konsultację do lekarza chirurga, żeby jak najszybciej zwalczyć infekcję i przywrócić zdrowie skóry.